Ieder jaar hebben we weer gezinsuitbreiding, en huppelen de baby hertjes vrolijk door de tuin. Alleen dit jaar huppelde ons kleine meisje iets te wild en viel van een muur of van een omgevallen boom, en zette het op een gillen of misschien een beter woord “krijsen”. Het gegil van een dier in nood is hartverscheurend dus lieten we alles vallen en renden het bos in op zoek naar het gewonde dier, het gekrijs bleef aanhouden en uiteindelijk vonden we haar verstopt onder de bomen hevig bloedend. Gewikkeld in een handdoek reden we met haar naar de dierenkliniek, waar bleek dat ze haar onderkaak ernstig had gebroken, en door de klap op haar tong had gebeten. De grootste zorg bij wild is dat ze de eerste shock overleven, en deze meid bleek een vechtertje. Momenteel is ze in een speciale dierenkliniek waar ze haar zodra het kan gaan opereren, waarna ze hopelijk met een plaatje in haar onderkaak weer door onze bossen kan huppelen.