Ons tuinornament
Het begon met wat wij al jaren noemden „ons tuinornament” een schattig pandje die we altijd opfleurde met wat gezellige zomerbloeiers, en waarvan we altijd dachten OOIT….
Althans waarvan ik altijd dacht OOIT, en Ed waarschijnlijk meer aan NOOIT.
Het was denk ik het oudste nog bestaande pand van de Borgo, in mijn beleving het pandje waar ooit heel lang geleden de Borgo begon. Een heel klein huisje, met boven één kamer en beneden de stal tot er een kindje kwam en er een stukje aan werd gezet, vervolgens weer een kindje en weer een stukje erbij, wij denken toen een tweeling want opeens kwam er een stukje aan ter grote van het eerste deel, en bleek twee jaar gelden ‚vervolgens nog een nakomertje’ waar nog even in alle ijl een extra kamertje voor werd aangezet.
Deze laatste was al ingestort toen wij het kochten, en toen we twee jaar geleden opeens te horen kregen van onze Geometra dat het huis in werkelijkheid kleiner was dan op papier moesten we dit stukje weer even snel tussendoor bijbouwen. Dit werd dus opeens omgetoverd tot onze nieuwe pizzaoven.
Na dit eerste pand, kregen waarschijnlijk alle kinderen kinderen en werd het complex groter en groter, het oudste pandje raakte in de vergetelheid en werd de laatste 100 jaar enkel nog bewoond door schapen en geiten & ander kruipend gespuis.
Binnenin het pand zit een bron, deze bron zorgde voor water voor alle huizen en had een groot reservoir om de lange droge zomers door te komen.
En daar begon het voor ons, dit reservoir was een paar jaar terug opeens lek en dat moest natuurlijk een keer opgelost worden, wat ons een prima werkje leek voor afgelopen winter.
We moesten alleen even een geul graven van 35 meter op 1.5 meter diepte.
Maar uit die geul kwamen opeens ontelbare stenen van eeuwenoude terrassen, muren & huizen.
Binnen een week was ons terrein omgetoverd in een enorme steengroeve.
Met al die stenen binnen handbereik leek het ons opeens een goed idee om misschien het voorste deel van het huis te herstellen. Maar met een eeuwenoud pand enkel gebouwd met natuursteen, klei & kastanjehout werkt dat niet zo. Dan ben je namelijk zelf niet degene die bepaald, dat doet het huis.
We dachten in eerste instantie enkel een paar oude balken te vervangen, maar bij het verwijderen van de oude balken vielen meters en meters muur om, bleek de rest los te zitten of helemaal verrot en zat achter de eerste balk niet altijd een tweede maar meestal enkel een smal plankje.
Zo begonnen we bij de ramen op de begane grond die moesten omhoog, na vier miljoen keer mijn hoofd daaraan gestoten te hebben was ik daar wel aan toe. En tja…. als je dan toch bezig bent dan beter ook gelijk de vloerbalken. Anders moet je later door het beton zien heen te breken. Dus hup nieuwe vloerbalken erin, natuurlijk gelijk iets hoger want we zijn tenslotte tegenwoordig allemaal iets groter dan het model smurf waar dit huis voor was gebouwd.. En ja ook daarbij valt er wel eens iets om, dus vrijwel alle muren moesten we opnieuw opmetselen. Alle balken van de begane grond vervangen, nieuwe vloerbalken erin, tja….. geen gezicht natuurlijk de ramen op de eerste etage kwamen enkel nog tot kruishoogte. Dus hup ook de balken van de bovenetage vervangen en gelijk wat hoger. Natuurlijk de dichtgemetselde deur weer opengemaakt en veranderd tot raam we waren tenslotte toch bezig. Maar voordat we al die balken konden vervangen moest eerst het stukwerk tot het natuursteen eraf, en tja…… zien we daar nu bij de openhaard enkel een verrot plankje met daarboven lelijke bakstenen. Dus hup plankje eruit, oude balk erin, bakstenen eruit en natuursteen erin.
Vervolgens is er ook een doorgang naar het oudste deel van het huis, echt stevig zagen de balken er niet meer uit en geen gezicht zo laag en dus hup ook die eruit en nieuwe erin.
En tja… dan ben je opeens in het volgende deel. Misschien daar dan enkel de balken vervangen aan de buitenkant??? het voorste stuk is zo mooi geworden zonde om dat stukje ook niet te doen. Maar zo werkte dat natuurlijk niet bij dit oude huisje. Buitenste balkje eruit wil zeggen halve buitenmuur op de grond, dus hup alle balken nieuw erin. En zien we daar nu ook zo’n lelijke plankje met bakstenen in de haard? tja………. we zijn toch bezig hup haard vervangen.
En tijdens het weghakken van het hout van de openhaard zitten we opeens weer een ruimte verder, en tja….. daar zat een scheur, en eigenlijk ook geen vloer, en die irritante doorgang kon ook eigenlijk niet. En is dat nou een kast of een deur? balkje eruit en gelijk stort de hele muur naar beneden, was dus geen deur en geen kast was opeens een mega gat dus oeps opeens weer een ruimte verder. Ja we zitten nu toch al in een mega bouwput laten we die laatste kamer dan ook maar doen. En zo opeens zijn alle balken in het huis vervangen, en is het buiten één enorme chaos alsof Ed met oud & nieuw per ongeluk een doos dynamiet had gekocht i.p.v. rotjes.
En ja met al die zooi is het misschien toch handig om beneden uit te graven en er een vloer in te maken, oeps komen nog meer stenen uit. Wel mooi geworden zeg, misschien toch ook die vloer boven de bron?………. paar dagen later, die naast de bron……… en tja….. nu is het enkel nog maar het middelste deel onzin om die niet te doen toch?????
En dan met die stenen maar gelijk een leuk terras voor bij de pizzaoven?, mmmmm terras klaar nog een berg stenen, dan ook een terrasje bij het voorste deel? , mmmm nog steeds een berg stenen. Tja…… dat balkon, mmmm zou ook met stenen kunnen toch???? mmmm nog steeds stenen misschien dan toch…………………………..
En zo werd ons „laten we even het bronprobleem oplossen” opeens de complete verbouwing van ons tuinornament. Een idioot karwei absoluut niet „doable” in enkel 5 maanden met zijn tweeën, maarja………..
