Het verhaal begint met de genialiteit van één man Pietro Ferrero en een wel heel gelukkig toeval.
Het is 1946 als een banketbakker Pietro uit Alba het lumineuze idee krijgt om de oorlogsschaarste van cacaobonen op te vangen door ze door hazelnoten te vervangen. Een noot die in Piemonte in grote hoeveelheden werd gekweekt. Hij noemde zijn recept een “giandujot”een chocoladebroodje met noten, melk, suiker en een snufje cacao. En het was meteen een schot in de roos, de plaatselijke bevolking was er gek op. En geleidelijk aan werd zijn uitvinding in heel Piemonte geroemd om zijn heerlijke smaak.
In 1949 werd Pietro opgenomen in het exclusieve rijtje van Italiaanse chocolademeesters. Het was heet die zomer, bloedheet, waardoor de Giandujot onverwacht begon te smelten. Het broodje deinde uit tot een chocoladepasta, smeuig en makkelijk smeerbaar. Pietro zag hierin gelijk vele voordelen en veranderde zijn recept op enkele punten en creëerde een nieuwe lekkernij “de SuperCrema”.
In de loop van het jaar sterft Pietro en zijn zoon Michele volgt hem op. Een zoon die niet alleen de intuïtie van zijn vader heeft geërfd maar ook zijn neus voor zaken. De omzetten schieten omhoog en hij richt zich naast de beroemde smeerpasta ook op andere revolutionaire producten zoals Mon Cheri & Ferrero Rocher.
In 1958 heeft de omzet van smeerpasta mythische proporties aangenomen, en het bedrijf Ferrero lanceert een hele reeks andere producten op basis van chocolade. Maar gaat ook internationaal, en besluit Europa te gaan veroveren.
In 1965 wordt de Supercrema uiteindelijk omgedoopt tot “Nutella”.
Vandaag was de dag van de Nutella, vandaar dit kleine stukje geschiedenis.