Verlaten erfgoed
Piemonte, is werkelijk bezaaid met schitterende paleizen en kastelen. Vele zijn geschonken (al dan niet vrijwillig) aan de provincie, die zorgt voor restauratie en rondleidingen.
Er zijn er vele bekende zoals het Venaria Realle (het Versailles van Italië), het jachtslot Stupinigi (in de afgelopen jaren compleet gerestaureerd) het Palazzo Madame. Het schitterende buitenverblijf Racconigi, enz enz enz.. er zijn er gewoon teveel om op te noemen. Maar wij brachten een bezoekje aan een heel afgelegen en zeer onbekend kasteeltje, ogenschijnlijk verlaten.
Nadat we rijdend over een lang bospad dachten toch werkelijk te zijn verdwaald doemde hij op, gehuld in absolute stilte. Even twijfelden we maar klopten toch maar op de immense houten toegangspoort. Lange tijd bleef het stil, tot langzaam een heel oude man de deur opende. Natuurlijk waren ze open en mochten we rondkijken, hij riep even zijn vrouw die verantwoordelijk was voor de bezichtigingen. (terwijl wij een kaartje mochten kopen aan het loket!!!!) Vervolgens bleef het wederom lange tijd stil, tot we zachtjes een geslof hoorde. De Kasteelvrouwe was onderweg, ondertussen haar vestje aantrekkend en sloffend op haar pantoffels met een kaars in de hand. Ze was een beetje angstig want Nederlanders, die had ze eigenlijk nog nooit gezien. Maar nadat ze ons uitvoerig had bekeken kon de rondleiding kon beginnen. De binnenplaats cq voorgevel van het kasteel stond geheel in de steigers, waren ze begonnen met de restauratie was onze vraag. Ja ja zo’n 15 jaar of langer geleden was men enthousiast begonnen met het plaatsen van de steigers maar daar was het zo eigenlijk wel bij gebleven. Het was alsof de bewoners ooit plotsklaps waren verdwenen al hun persoonlijke bezittingen achterlatend. Nu in hevige staat van verval, het beddengoed, de gordijnen en gestoffeerde meubels alles viel bijna van ellende uit elkaar.
Maar wat een bijzondere middag, en wat typisch Italiaans. Een prachtig verlaten maar tevens O zo vergeten kasteel, met een net zo oud en vergeten echtpaar in dienst van de Staat. Verantwoordelijk voor een erfgoed wat langzaam om hun heen afbrokkelt.
Een rondleiding die ik niet snel zal vergeten.
