Toen wij hier 7 jaar geleden aankwamen werd ik voorgesteld aan enkele oude bewoners van Olmo.
Eén van de oudste mannetjes zei vervolgens; dat ik was als een tuin zonder bloemen.
Hiermee doelde hij op het feit dat wij geen kinderen hadden, maar sinds die opmerking zorg ik er ieder jaar voor dat onze tuin natuurlijk beschikt over de meeste bloemen van de omgeving.
Ieder jaar doen we één terras omtoveren in tuin, meestal wordt deze beslissing genomen aan de hand van de foto’s die dat jaar zijn verschenen in een artikel over ons in een magazine.
Bij deze reportages over ons denken de lezers altijd wat een prachtige plek, en denk ik steevast bij één foto wat ziet dat stukje er verschrikkelijk uit. En is er gelijk weer een nieuw doel gevonden voor de komende winter.
Dit keer was het zonneterras naast het zwembad aan de beurt, dit moest onze bloementuin worden. Een tuin waarbij ik een keertje niet koos voor het altijd veilige lavendel.
En natuurlijk was deze op tijd klaar voor het seizoen, maar hoe graag je ook wilt over één ding heb je absoluut geen controle “en dat is over de natuur”.
Ik koester de nieuwe plantjes, praat iedere dag tegen ze, geef ze water & voeding, en kijk ze bijna de grond uit.
En ja ze zijn al zeker twee keer zo groot als toen ze aankwamen, maar één ding moet ik tot mijn grote spijt toegeven “het is als een tuin zonder bloemen”.