Het Italiaanse “even”
Ik ben een persoon van ‘even’, van ‘dat doe ik even’.
Hoe groot een project ook is ,in mijn hoofd is het onderverdeeld in allerlei kleinere eventjes. Ik zeg dus ook bij alles, ach het is enkel even graven, even wat nieuwe stenen, even de leidingen, even muurtje, even…..
Even staat bij mij dan ook niet zozeer voor een bepaalde tijd alhoewel wel graag zo snel mogelijk, maar vooral voor Even niet moeilijk doen, even geen onzinnig gezeur, gedoe of onzinnig tijdverdrijf.
Een heerlijke eigenschap voor de extreem grote klussen die wij hier doen, maar een verschrikkelijke eigenschap als je woont in een land waar dat soort ‘even’ niet bestaat.
Zo kreeg ik van de week een brief van de bank, ik had de anti terroristen vragenlijst niet ingevuld, de tijd was nu verstreken en dat was tegen de wet. Ik had heel typisch Italiaans nooit een vragenlijst ontvangen, dus beetje lastig om iets in te vullen waarvan je het bestaan laat staan de tijdslimiet niet kent.
Maar in Italië is dat heel gebruikelijk, je ontvangt hier nooit vooraf een melding of een rekening maar altijd achteraf een “ u heeft niet betaald of u heeft niet…” ik denk dan altijd stuur even van te voren iets , dan weet de klant dat hij iets moet doen of moet betalen maar nee het achter de feiten aanlopen is hier tot in de details geperfectioneerd.
Maar goed, we moesten toch even wat spullen halen, dus dan konden we gelijk ‘even’ langs de bank.
Naast dat ik ben van het even, ben ik ook van het combineren dus als ik dan toch bij die bank ben kan ik daar gelijk even vragen voor een nieuwe zakelijke rekening voor de bloemenkoning. Al maanden naar op zoek, maar de ene bank vraagt nog idiotere prijzen dan de ander, zolang je niet meer dan 25 transacties hebt per kwartaal is het nog te doen maar daarboven.
We beginnen goed, bent u klant bij dit filiaal? Nee bij geen enkel filiaal kom nooit in een filiaal, ja met dat antwoord kan het systeem niets. Ik zie mijn gegevens staan op het scherm, maar blijkbaar mag dat niet baten , een half uur en heel veel gedoe later is ze er klaar mee iemand moet ons daar maar over gaan bellen.
Ondertussen komt de directeur langs ( ja Italianen zijn gek op hun titels) ik vraag hem over de zakelijke rekening, nou de prijs viel mee geen gezeur met transacties laten we die dan maar doen zijn we daar ook eindelijk van af we zijn hier nou toch.
En ook al moet je normaal een afspraak maken, Hij heeft wel even tijd dus op naar zijn kantoor. Waar we vervolgens drie uur zitten, en degene die Italië kent snapt dan gelijk ,vergeet dat combineren maar alles is nu gesloten voor lunch.
Drie problemen ontstaan, de bekende drie;
Nederlander,
geboren in Rotterdam ( Nederlander lukt meestal nog in het systeem maar bij Rotterdam gaan de alarmbellen rinkelen, je moet tenslotte ergens een grens trekken),
en Ed zijn naam.
Nu zou je denken Ed? Zo moeilijk is dat toch niet, nou voor een Italiaan is alleen Ed al een drama, iedereen heeft het bij ons dus ook altijd over “Natasja en haar man”. Maar we moeten hier verplicht bij werkelijk alles (maar dan ook echt alles) de volledige naam opgeven, en dat is in zijn geval Edward Christophorus Leopold van de Ven. nou krijg dat maar eens in het vakje.
En zo gaan we na drie uur onverrichte zaken naar huis, de foutmeldingen waren niet op te lossen of we over twee dagen nog even terug wilde komen voor de laatste dingen.
Dus daar gingen we vrijdag weer, ach we moesten toch nog wat halen kan even langs de bank ook nog wel. Meneer was trots het was gelukt alleen nog even duizend handtekeningen en honderd keer iets veranderen in het systeem en dan moet het goed zijn. Na anderhalf uur komt één van de medewerkers binnen ,de Bancomat gaat niet lukken daar moeten we nog even voor terug komen. Oké geen bancomat maar internetbanking??? Hoe ga ik anders bankieren, oh ik wil internetbanking natuurlijk geen probleem, internetbanking is gratis…….. tenzij je er iets mee wil doen, bij gratis mag je er alleen in kijken voor 15€ per maand extra mag je er ook iets in doen.
Wat moet je met een bankrekening waar je alleen naar kan kijken? Maar goed dat zal wel aan mij liggen.
Weer duikt meneer in het systeem, weer een half uur dingen invullen, ohhh het gaat niet lukken op dezelfde dag daar moet u nog ‘even’ voor terug komen……..
Maar er is ook goed nieuws, na in deze vijfenhalf uur duizend keer “Edward christophorus Leopold” te hebben ingevuld , waren we wel gelijk geïdentificeerd voor de anti terroristen vragenlijst, nu alleen nog even de bankrekening.